Overwoekering by Simone de Jong

Ik versnel nú de tijd, ja, nu:
bladeren gaan van groen naar bruin
terwijl we er naar kijken, vallen af,
verweren, verworden tot skelet,
de laatste bloemen van het seizoen
komen nú direct uit, om ons heen gaan ze
open als de Indische waterlelies bij nacht,
rupsen slaan voor onze ogen hun vleugels uit,
klimop kronkelt om ons been, mos is al
aan ons gegroeid, en voor we het weten
zijn we wit warm onder een dik
pak sneeuw en laten zaden onder ons
overleven, zijn voer voor van alles wat we
niet kunnen zien...