'Patrouille' (August Stramm) by Erik de Smedt published on 2020-06-01T06:10:55Z PATROUILLE De stenen vijanden raam grijnst verraad takken worgen bergen struiken bladeren ritselig gillen dood. Vertaling: Erik de Smedt Duitse tekst: https://de.wikisource.org/wiki/Patrouille ___ Schertsend wordt hij wel eens de enige ware ‘postmodernist’ genoemd. August Stramm (*1874) was immers rijksinspecteur van het keizerlijke postwezen en schreef radicaal moderne, uitgebeende expressionistische gedichten, waarin hij de taal tot het uiterste comprimeerde en oplaadde: 'Wortkunst' in de pregnante betekenis. In de Nederlandse literatuur was hij van grote invloed op Paul van Ostaijen en Hendrik Marsman. Stramms schrijven kreeg een boost tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij vocht als infanterist aan het westelijke front en werd later commandant van een bataljon in Rusland. Daar sneuvelde hij al in 1915. ‘In mij weent iets en van buiten ben ik hard en ruw’ schreef hij, die geen patriot was maar ook geen pacifist, in een van zijn oorlogsbrieven. Een van zijn kortste gedichten heet ‘Patrouille’ – een begrip dat in oorlogs- maar ook in zogenaamde vredestijd (Minneapolis!) zijn nare connotatie maar niet kwijtraakt. Genre poëzie
